W przypadku wielu kryptowalut użytkownik ma możliwość „zablokowania” swoich tokenów (staking). Celem takiego działania ma być możliwość wykonywania różnego rodzaju funkcji sieciowych, które pozwalają zarobić użytkownikowi w danej kryptowalucie.
Rozliczanie stakingu jest traktowane w świetle prawa podatkowego w podobny sposób jak airdopy. Bowiem w momencie kiedy podatnik otrzyma kryptowaluty ze stakingu, to ich moment opodatkowania i jednocześnie obowiązek rozliczenia nastąpi dopiero w momencie, gdy podatnik dokona odpłatnego zbycia pozyskanych w ramach nagrody kryptowalut. A więc podatnik jest zobowiązany do wykazania dochodu na deklaracji PIT-38 dopiero w momencie sprzedaży nagrody i wymiany jej na walutę fiducjarną taką jak złotówka, dolar amerykański, euro lub inne.
Przykładowo, gdy podatnik w 2021 r. zakupił 5 ETH, to zobowiązany jest on udokumentować ten zakup za pośrednictwem formularza PIT-38 do dnia 2 maja 2022 r. (bowiem 30 kwietnia wypada w dzień wolny). Gdy jednak w ciągu roku 2021 zdecyduje się on zakupione 5 ETH umieścić na staking i w zamian za “zablokowanie” kryptowaluty po określonym z góry czasie uzyska on 0,2 ETH o wartości 580 USD, ale nie zdecyduje się “zarobionego” 0,2 ETH sprzedać w 2021 r., to nie jest on zobowiązany wskazać w deklaracji zarobionej wartości w roku 2022. Dopiero w momencie sprzedaży, podatnik będzie zobowiązany wykazać je odpowiednio w deklaracji PIT-38 dla danego roku.